Dat klinkt ongeloofwaardig, maar hoeft het niet te zijn. Niet als je er zelf serieus aan wilt werken, en als je mij het vertrouwen durft te geven je te helpen er uit te komen.
In een coaching traject lukt het ons niet om je omgeving te veranderen. De omgeving waarvan jij veronderstelt dat die de stress veroorzaakt. Daar ligt meteen het eerste aangrijpingspunt in mijn coaching: jou helpen te aanvaarden dat jij het zelf bent die de stress veroorzaakt.
Dat die immers veroorzaakt wordt door de manier waarop jij met de reuring in je omgeving omgaat. En dát kunnen we juist wél veranderen. Want jij maakt -bewust en onbewust- keuzes in het omgaan met wat er om je heen gebeurt.
In de coaching gaan we onderzoeken hoe jij die keuzes maakt. Want wanneer je daar zicht op hebt, kun je ook besluiten er (weer) grip op te krijgen. Dat is het tweede aangrijpingspunt in mijn coaching.

Het is altijd weer opmerkelijk en tegelijk bevredigend, om te zien hoeveel betekenis je als coach kunt hebben, door je cliënt mee te nemen “op de tribune” van diens eigen gedrag, van de manier waarop die reageert op externe prikkels. Er worden op de tribune ook voor de cliënt patronen in dat gedrag zichtbaar, die in de loop der tijd in het onbewuste gedrag zijn geslopen. Patronen die ontstaan in een serie onbewuste keuzes die worden gemaakt in het omgaan met externe factoren. Maar ook patronen in de reactie op interne, en vaak net zo onbewuste, impulsen.
Vaak worden die patronen al in één of twee gesprekken voldoende zichtbaar om ze met de cliënt kritisch tegen het licht te houden. Bijvoorbeeld vanuit de vraag: wat zou je anders hebben kunnen doen, kunnen kiezen om te doen? Hoe zou dat voor jou zijn? Wat zou er dan in je omgeving gebeuren?
Het is een bijna bedrijfskundige, iteratieve, benadering van het oplossen van lastige vraagstukken (zoals ik die ooit leerde in mijn ingenieursopleiding):
* ontleed het vraagstuk in hapklare brokken,
* bedenk alternatieve “oplossingen” of reacties voor één of enkele van die brokken,
* evalueer die alternatieve reacties op hun consequenties voor jezelf en voor de omgeving,
* kies de meest (bij jou en bij de situatie) passende alternatieve reactie,
* probeer die eens uit en check of de consequenties overeen komen met je verwachting,
* stel eventueel je reactie bij.

Steeds weer blijkt de cliënt na enkele sessies, waarin we deze stappen op enkele van diens patronen hebben uitgewerkt, de regie weer helemaal zelf in handen te kunnen nemen. Die eerste ervaring, dikwijls met kleine veranderingen in die patronen, geeft een nieuw vertrouwen in die regie over het eigen functioneren, in de mogelijkheden om anders met de omstandigheden om te gaan. En dat reduceert het stressgevoel substantieel. En daar was het met de coaching om te doen.

Zou je ook jouw stress niet zo aan kunnen pakken? Leg het eens aan me voor.